«The old woman»

• ΘΥΜΕΛΗ, ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ, Κυριακή 4 Αυγούστου 2013

Ο Ρόμπερτ Γουίλσον επιβεβαίωσε, και πάλι, τη μοναδική δεινότητά του να πλάθει μεγάλης εικαστικής καλαισθησίας αλλά και «δαιμόνιας» φαντασίας σκηνικές εικόνες, εμπνεόμενος από παραδόσεις πολιτισμών και εποχών, πρωτότυπα θεατρικά έργα, διασκευές πεζογραφημάτων, ακόμα ελάσσονος αξίας κειμένων, όπως αποδείχθηκε με την παράστασή του, στα πλαίσια του φετινού Φεστιβάλ Αθηνών, στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών, «The old woman». Πρόκειται για διασκευή του ομώνυμου, μικρού, αρκούντως αυτοβιογραφικού, διηγήματος του Δανιήλ Χαρμς. Ενα κείμενο με σύντομες σκηνές, χαρακτηριστικό της γκροτέσκα υπερεαλιστικής γραφής, αλλά και του διαταραγμένου ψυχισμού του Ρώσου συγγραφέα – συγκαιρινού με τους πραγματικά σημαντικούς ποιητές και πεζογράφους της Ρωσικής Πρωτοπορίας. Το πρόσωπο του έργου, ένας συγγραφέας, νύχτα μόνος στο σπίτι του, σκέφτεται να γράψει ένα έργο. Ξάφνου βλέπει μέσα στο σπίτι το πτώμα μιας γριάς. Πώς βρέθηκε εκεί ένα πτώμα; Πώς να απαλλαγεί από αυτό; Είναι όνειρο ή πραγματικότητα; Τα πίνει με ένα φίλο του και προσπαθεί να του μιλήσει γι’ αυτό. Ακολουθούν κι άλλες σκηνές. Φαντάζεται πως σκοτώνει με ένα μπαστούνι το «πτώμα», το χώνει σε μια βαλίτσα και μ’ αυτή παίρνει το τρένο. Η βαλίτσα με το πτώμα να χάνεται, αλλά όταν ρωτά τι ώρα είναι, του απαντά η γριά. Αυτά κι άλλα παρόμοια παράλογα συμβαίνουν επί σκηνής. Τα λιγοστά, μοντέρνου ντιζάιν έπιπλα, τα παιγνιώδη, αιωρούμενα αντικείμενα που θυμίζουν θέματα και λεπτομέρειες έργων ζωγράφων της Ρωσικής Πρωτοπορίας και της λαϊκής ρωσικής ζωγραφικής, οι φωτισμοί, το μακιγιάζ των προσώπων (όλα με την υπογραφή του σκηνοθέτη) και οι υπέροχες κλοουνίστικες ερμηνείες, πρωτίστως του σπουδαίου (μεταμορφώσιμου υποκριτικά, με τεράστια φωνητική γκάμα και κινησιολογική ικανότητα) ηθοποιού Γουίλεμ Νταφόε, αλλά και του χορευτή – χορογράφου Μιχαήλ Μπαρίσνικοφ (αποδείχνεται και καλός ηθοποιός), πρόσφεραν αξέχαστη θεατρική απόλαυση.