Η «Οδύσσεια» του Robert Wilson ως κόμικ – όπερα.

Του Λέανδρου Πολενάκη, Η ΑΥΓΗ: 18/11/2012

Αφιέρωσα το σημείωμα της Κυριακής σε μια προσπάθεια ανάγνωσης της «Οδύσσειας» του Ομήρου πέρα από τα καθιερωμένα. Να μπορέσουμε δηλαδή να ξεφύγουμε από την κυρίαρχη εικόνα του Οδυσσέα σαν ενός πανέξυπνου και πολύστροφου ανθρώπου που ξεγλιστρά από όλες τις καταστάσεις και είναι τελικά ο κανείς. Δεν πρέπει επίσης να ξεχνάμε ότι η Οδύσσεια δεν είναι μόνο ένας ήρως, είναι και ένα κείμενο. Σημεία – κλειδιά του κειμένου είναι η άρνηση του Οδυσσέα να πιεί τον βοτάνι που θα τον έκανε αθάνατο, αλλά και ακόμη κάτι: η ανάδυση, στο τέλος, με τη συνδρομή της Αθηνάς μιας δημοκρατικής «πόλεως, σαν ένα προσχεδίασμα της δημοκρατικής Αθήνας που γεννιέται στο τέλος της «Ορέστειας» του Αισχύλου.